Wat doe je als je kindermishandeling vermoed

Je staat er niet teveel bij stil maar in nederland komen naar schatting 50 tot 80 duizend kinderen in aanraking met geweld.

wat kun je doen als je ziet dat een jongen heel stil is en als je in de buurt komt dat hij bang word en wat terug deinst.

Iedere week overleid er een kind aan de gevolgen van kindermishandeling.
het is een ernstig probleem kinderen zijn dan gelijks bezig te vechten om te overleven.

Kindercentra hebbeneen taak in het volgen van de ontwikkeling van een kind.
Leidsters hebben verantwoordelijkheid in het signaleren van problemen in de ontwikkeling.
Hoe ziet een Meldcode er in nederland uit.

Fase1: De leidster observeert het kind goed, en vraagt ook andere collega's het kind in de gaten te houden. wat ze zien leggen ze vast in een observatieschema.


fase2 De leidster bespreekt het onderbouwde vermoeden in een groepsoverleg.
voor de onderbouwing van het vermoeden word er een plan van aanpak gemaakt.

Fase3 de hoofdleidster neemt contact op met advies en meldpunt kindermishandeling.
samen met de leidster gaat de hoofdleidster een gesprek aan met de ouders.

fase4. Wanneer een plan van aanpak is uitgevoerd komt de overleggroep bij elkaar om te beslissen

- Het vermoeden van kindermishandeling kan niet worden onderbouwd
- op basis van de gegevens blijft er ernstige twijfel bestaan of er sprake is van kindermishandeling
- op basis van de gegevens blijft het vermoeden van kinderdagverblijf bestaan.

Fase5. Als de veroedens niet onderbouwd kunnen worden worden de persoonlijke aantekeningen vernietitgd en word de zaak afgesloten.
Als er toch erge twijfel blijft bestaan of er daadwerkelijke kindermishandeling is word er een extra oberservatie periode afgesloten.

Fase 6 is de evaluatie, ze kijken of ze de dingen goed hebben aangepakt wat er de volgende keer beter kan, of wat ze anders moeten doen.
Of de juiste mensen erbij betrokken zijn.

Fase7 De nazorg:

De leidsters blijven wel opletten op het kind, hoe het zich gedraagd.
Er word opnieuw contact opgenomen met het Amk als er extra signalen en zorgen zijn.

eeb kindercentrum kan alleen voldoen aan zijn signalerende taak als de medewerkers geschoold zijn.

Ze kunnen er ook extra curcussen voor volgen om alert te worden voor opvallend gedrag.En of er misschien extra aandacht op gericht moet worden om te kijken hoe het kind reageert.
Zo blijven de leidsters ook bij, en vallen uitzonderings gevallen vaak wel op.

Hoe denk ik over een peuterspeelzaal

Hoe denk ik nu over een peuterspeelzaal.

Ik zou heel graag keer in een peuterspeelzaal stage lopen want heb al op een kinderdagverblijf en bso stage gelopen.
Ik denk eigenlijk dat een peuterspeelzaal erg lijkt op een peuterspeelzaal je zult ongeveer dezelfde activiteiten hebben als op een kinderdagverblijf.
je hebt alleen niet de echt hele kleine kinderen, die komen niet op een peuterspeelzaal.
Dus ik denk dat het meer gericht is op omgang met kinderen, Ik denk dat het eten gezamelijk zou gaan, mewer samen knutselen en dat soort dingen.
Ik heb verder geen idee hoe de dagindeling eruit ziet, of het 2 verschillende groepen zijn of kinderen er ook een hele dag kunnen komen.
Ik zie er wel naar uit om ook daar stage te gaan lopen dat ik alle 3 de mogelijkheden heb gehad,En ik kan kiezen wat ik het leukst vond om in te gaan werken.
Maar het kan ook heel moeilijk worden want Bso en Kdv zijn mij heel goed bevallen.

Misschien dat iemand daar meer uitleg over kan geven, hoe dat ongeveer op een peuterspeelzaal werkt.?

Ik las op een blog van Dhania, dat ze vroeg hoe wij zouden reageren als een kind de hele tijd bleef huilen.
Het kind was er nieuw en moest wennen, maar kwam hele tijd weer terug lopen naar haar en begon weer heel hard te huilen zij wist niet hoe ze er mee om moest gaan.

Dat vind ik ook een moeilijke kwestie, Ik denk dat ik het kind eerst een tijdje bij me had gehouden even op schoot houden gewoon met het kindje praten.
Kijken of er verder wat uit komt, Daarna rustig met het kind gaan spelen en op gegeven moment soms weggaan, en later ook weer terug komen dat ze een beetje vertrouwd gevoel krijgt.
Vind het een moeilijk verhaal want ik snap wel dat je er helemaal gek van kunt worden als het kind steeds terug komt, en je op gegeven moment niet meer weet wat je zou moeten doen.
Maar ik zou het kind wel de aandacht geven en af en toe ook met het kind gaan spelen,En af en toe alleen laten spelen en wel regelmatig terugkomen.EN kijken of het op die manier beter zou gaan.

Ik las op de blog van robin ( mijn aardige klasgenoot haha), en stukje en vroeg aan ons hoe wij er over denken.Daar wou ik graag op reageren

hij had een stukje, dat hij het moeilijk vond in het begin om met kritiek/feedback om te gaan en dat hij het vaak verkeerd opving en snel in de verdediging ging,
hij vroeg aan ons of wij dat ook wel is hadden meegemaakt, of hoe wij dat oplossen!

Ik heb dat inderdaad ook wel gehad, Ik kon wel tegen feedback maar was het er niet altijd mee eens, en dat zij ik in het begin ook wel van, ik vind dat dat niet zo is, en kon ik heel koppig overkomen terwijl dat niet zo was, en dat is mij ook verteld.
Ik heb ervan geleerd dat het niet persoonlijk is, want in het begin nam ik het wel persoonlijk!,Ik ben erachter dat het goed bedoeld is om meer te leren, en om de dingen goed te doen!.
Ik heb er af en toe nog wel moeite mee als ik zelf vind dat het niet zo is,Maar ik reageer er al anders op, en probeer er wat mee te doen.
En dat gaat wel steeds beter, dus ik blijf er aan werken!